Een tijdje terug ben ik gevraagd voor een podcast. Voor wie nog geen tijd heeft gehad deze te luisteren, maar wel nieuwsgierig is naar wat er besproken is, heb ik een blog geschreven met daarin een samenvatting van het verhaal.

Elke vrouw beleeft haar zwangerschap en bevalling anders. En elke vrouw bereidt zich anders voor op wat gaat komen. De ene vrouw heeft veel behoefte aan individuele begeleiding en de andere wil zich juist graag omringen met vrouwen in dezelfde fase van hun leven. Iedereen doet het op zijn eigen manier.

Voor mij als zorgverlener ligt daar een belangrijke taak. Een goede samenwerking met moeder en andere geboortezorgprofessionals is van belang. Maar maak je taak als zorgverlener niet te groot. Faciliteer wat nodig is. Luister naar de zwangere en kijk naar ‘de vraag achter de vraag’. Waar gaat het nu écht om? Ik vind het belangrijk om de tijd te nemen en persoonlijke aandacht te geven. Vraag en luister naar de wensen, onzekerheden en vragen van moeder.

Uiteindelijk gaat het erom dat je informatie geeft, waardoor de zwangere haar eigen keuzes kan maken. Zodat ze verder durft te kijken als het niet gaat zoals ze had gehoopt. Lukt plan A niet, wat blijft er dan over om een goed plan B te maken. Welke essentiële basiselementen zijn van belang om goed terug te kunnen kijken op een zwangerschap of bevalling? Betrek in deze voorbereiding ook de partner. Die is er immers altijd. Ook voor hem/haar is het niet makkelijk om keuzes te maken voor een ander of om naast haar te staan.

Ik sta als zorgverlener altijd aan iemands zijde en ga voor de beste uitkomsten voor moeder en kind. Ook voor ons is het wel eens zoeken binnen de wensen die er liggen vanuit de zwangere. Maar mijn zorgverlening komt altijd recht uit mijn hart en met de beste intenties.

Goede voorbereiding is het halve werk.
Zoek naar wat bij je past. Wil jij individuele zwangerschapsbegeleiding, liever in een groep of bereid jij je voor door het lezen van boeken of blogs? Alles is goed. Ook voor na de bevalling zijn er talloze mogelijkheden om deze grote gebeurtenis een goede en mooie plek in je leven te geven. Maak foto’s (weggooien kan later altijd nog, opnieuw maken niet.), bespreek je bevalling met degene die erbij waren, maar ook met mensen die dicht bij je staan. Het mag ook zo zijn dat jullie verschillende ervaringen hebben. Ook al stond je in ‘hetzelfde verhaal’, iedereen heeft zijn eigen interpretatie. En dat is oké.

Niet lekker in je vel
Dit is nog steeds een taboe. Want je moet immers toch op die roze wolk zitten? Dat hoeft helemaal niet. Na de bevalling moet je niet alleen lichamelijk herstellen, ook mentaal komt er heel wat op je af. Je hebt echt geen gebruiksaanwijzing gekregen bij je baby. Samen met je partner is het in eerste instantie zoeken naar jullie nieuwe rol als ouder en partner. Het kan je onzeker maken, doe je het wel goed. En de eerste stap die jij dan moet zetten is overal over praten. Het perfecte plaatje bestaat niet, dus ben eerlijk. Vraag om hulp, want die is er echt. In verschillende vormen, soorten en maten. Het maakt niet uit waar je hulp zoekt, een eerste stap zetten is goed en uiteindelijk kom je op de plek terecht die voor jou passend is. Je kunt denken aan een POH bij de huisarts, POP poli als je daar al bekend was tijdens je zwangerschap, het consultatiebureau of je verloskundige.

Soms lijkt het de eerste weken goed te gaan. Er is nog volop hulp in huis, kraamzorg en partner met verlof. Maar dan na een paar weken, als het ‘gewone’ leven weer begint, dan komt de onzekerheid. Hoe hou je toch al die ballen hoog? Ook dan hoef je het echt niet alleen te doen. Bovengenoemde hulpverleners staan ook dan voor je klaar om je het juiste pad te wijzen. Vanuit daar kun je zelf voelen wat het beste past bij jou en je gezin. Zorg in elk geval dat je ook wat ontspanning en tijd voor jezelf blijft nemen. Daar hoef je je echt niet schuldig over te voelen. Die tijd hoeft niet groot te zijn, een stuk wandelen, hardlopen of even in alle rust een kop thee, zijn al kadootjes voor jezelf!

Mijn passie
Hulp zoeken kan ook spannend zijn. Want vaak ga je terug naar je verleden. Onbewuste patronen komen naar boven en gaan een rol spelen in je dagelijkse bezigheden. Mijn passie, die al begint zodra een zwangere vrouw bij mij komt, is er voor iemand te zijn. Watchfull attendence noemen we dat. Door een persoonlijke benadering, oprechte aandacht en een luisterend oor. Ik vind het mooi om er voor iemand te kunnen zijn tijdens intensieve en kwetsbare momenten in het leven. Ik weet ook niet alles. Soms is er tijdens een proces geduld, tijd en aandacht nodig. Dat geef ik met liefde. Daarom probeer ik ook altijd in verbinding te blijven met iedereen in de geboortezorg. Te sparren en geïnspireerd te raken. Samen sta je sterker en je hoeft het echt niet alleen te doen!